Uw zoekacties:

1019 Archief van de Commissie tot Redding van Drenkelingen (Rotterdam)

Uitleg bij archieftoegang

Een archieftoegang geeft uitgebreide informatie over een bepaald archief.

Een archieftoegang bestaat over het algemeen uit de navolgende onderdelen:

• Kenmerken van het archief
• Inleiding op het archief
• Inventaris of plaatsingslijst
• Eventueel bijlagen

De kenmerken van het archief zijn o.m. de omvang, vindplaats, beschikbaarheid, openbaarheid en andere.

De inleiding op het archief bevat interessante informatie over de geschiedenis van het archief, achtergronden van de archiefvormer en kan ook aanwijzingen voor het gebruik bevatten.

De inventaris of plaatsingslijst is een hiërarchisch opgebouwd overzicht van beschreven archiefstukken. De beschrijvingen zijn formeel en globaal. Het lezen en begrijpen van een inventaris behoeft enige oefening en ervaring.

Bij het zoeken in de inventaris wordt de hiërarchie gevolgd. De rubrieken in de inventaris maken deel uit van de beschrijving op een lager niveau. Komt de zoekterm in een hoger niveau voor, dan voldoen onderliggende niveaus ook aan de zoekvraag.

1019 Archief van de Commissie tot Redding van Drenkelingen (Rotterdam)

Delen

Doorsturen per email

Delen via Facebook

Delen via X (Twitter)

Printen

Duurzaam webadres

Mijn Studiezaal

Favoriet of een notitie maken

Stel een vraag of plaats een opmerking op de tijdlijn

Reageren

Stuur een reactie naar Stadsarchief Rotterdam

Archiefvorming

Geschiedenis van de archiefvormer

1019 Archief van de Commissie tot Redding van Drenkelingen (Rotterdam)

Archiefvorming

Delen

Doorsturen per email

Delen via Facebook

Delen via X (Twitter)

Printen

Duurzaam webadres

Mijn Studiezaal

Favoriet of een notitie maken

Stel een vraag of plaats een opmerking op de tijdlijn

Reageren

Stuur een reactie naar Stadsarchief Rotterdam

Geschiedenis van de archiefvormer

Titel:

Geschiedenis van de archiefvormer

laatste wijziging 06-05-2020

In 1767 werd de Maatschappij tot redding van drenkelingen opgericht in Amsterdam. Zij propageerde een verbeterde hulpverlening aan drenkelingen en beloonde redders van te water geraakte personen. De resultaten en toegepaste methodes publiceerde de Maatschappij in een reeks “Historie en gedenkschriften van de Maatschappij tot redding van drenkelingen opgericht te Amsterdam MDCCCLXVII”, die tussen 1772 en 1822 verscheen.

Ter plaatse in het land ontstonden comités en bewogen zich correspondenten die de doelstellingen van de Maatschappij uitdroegen. In Rotterdam ontstond al spoedig na de oprichting, rond 1768 een “vergadering van correspondenten”, onder leiding van Van der Pot. Zij kwamen maandelijks bijeen in de Doelen. In 1780 publiceerde het stadsbestuur haar voornemen om redding van drenkelingen te belonen, onder voorafgaande goedkeuring van de correspondenten. Zo ontstond de financiering van “beloningen”, deels door de overheid en deels uit de particuliere kas van de commissie. De leden waren medici en notabelen en de commissie vulde zich bij vacatures zelf aan. De overheidssubsidie bleef gedurende het bestaan van de commissie in stand en ook kwam er jaarlijks een bijdrage van de Maatschappij.

Eind 1951 stopte de commissie haar werkzaamheden omdat haar vergadertijd niet meer in verhouding stond tot het aantal uit te reiken beloningen. De meeste inwoners konden inmiddels zwemmen en ook de gevaren voor verdrinking waren veel kleiner geworden. Het batig saldo werd overgenomen door de gemeente Rotterdam, die ook de taak op zich nam eventuele redders voortaan rechtstreeks te belonen.

Bronnen:
Brokken, H.M. en W.Th.M. Frijhoff (red.), Idealen op leven en dood, Gedenkboek van de Maatschappij tot redding van drenkelingen 1767-1992, Den Haag 1992
Stadsarchief Rotterdam, Archief Secretarieafdeling Algemene Zaken (toegang 444-02) dossiernr. 110: opheffing van de commissie tot redding van drenkelingen 1951-1952 (hierin: raadsbesluit verzameling 1952 nr. 269)