De Nieuwe Ondernemingspolder bestond voor de reglementering van 1958 uit de zogenaamde Ondernemingspolder en een vrij uitgestrekt complex van buitengronden. In de eerste helft van de 19e eeuw bestond de Ondernemingspolder nog slechts uit een aantal platen, die door geulen van elkaar waren gescheiden.Omstreeks 1850 waren deze platen reeds aan elkaar gegroeid en alleen door een smalle ondiepe geul van de vaste wal gescheiden. Aan de eigenaar van deze gronden werd op zijn verzoek vergunning verleend deze geul af te dammen, om zodoende de plaat met de oever te verenigen.
Vervolgens werd in 1882 vergunning verleend tot bedijken van de plaat en het aanleggen van een krib ter beveiliging van de oever. * 
We kunnen dus het jaar 1882 beschouwen als het jaar, waarin de Ondernemingspolder is bedijkt. De bemaling van de Ondernemingspolder geschiedde met behulp van een dieselgemaaltje met een vijzel, die het overtollig water via een stenen duiker in de Maas loosde.
De bouw van dit gemaal, waarvoor het gemeentebestuur van Zwartewaal in 1937 vergunning verleende, geschiedde in opdracht en op kosten van de pachters van de polder. In de zomermaanden werd dit gemaal in de regel niet gebruikt, omdat een windmolentje, dat bij het gemaal stond, dan in staat was om de polder van zijn overtollig water te ontlasten. De buitengronden van de polder zijn enigszins hoger gelegen dan de Ondernemingspolder zelf.
De afwatering van deze gronden geschiedde, voor zover het water niet door natuurlijke lozing zijn weg vond, met behulp van 2 windmolentjes. * 

De ingelanden van de polder waren van mening dat de bemaling van de polder voor verbetering vatbaar was, hetzij door de stichting van een centraal gemaal voor de gehele polder of door verbetering van de gedeeltelijke bemalingen van polderdelen afzonderlijk.De Ondernemingspolder en de buitengronden vormden namelijk geen waterstaatkundige eenheid.
De eigenaren van de polder dachten in eerste instantie de bruikbaarheid van de landerijen te vergroten door een ruilverkaveling. Deze ruilverkaveling, waarvan in 1954 de eerste rapporten op tafel kwamen, is ook tot stand gekomen. * 
Tijdens de uitvoering van de ruilverkaveling verzochten de eigenaren van de ongereglementeerde Ondernemingspolder aan Provinciale Staten om een reglementering van hun polder. De uitvoering van eventuele plannen tot wijziging van de bemaling van de polder maakte namelijk de totstandkoming van een gereglementeerde polder gewenst. Het bijzondere reglement van de polder werd bij besluit van Provinciale staten van 30 juli 1958 vastgesteld en goedgekeurd bij Koninklijk Besluit van 29 september 1958. Het aldus goedgekeurde reglement, dat aan de polder de naam van de Nieuwe Ondernemingspolder toekende, trad in werking op 15 mei 1959. * 
Het aantal stemgerechtigde ingelanden van de polder bestond in 1959 uit minder dan 7 personen, zodat ingevolge de bepalingen van het algemeen polderreglement een vertegenwoordiger voor de polder diende te worden benoemd. De dijkgraaf van het waterschap De Brielse Dijkring werd door Gedeputeerde Staten verzocht om voor de verkiezing en de benoeming van deze vertegenwoordiger zorg te dragen.
Op 11 maart 1959 werd de heer L. de Boer, notaris te Heenvliet, gekozen tot vertegenwoordiger van de Nieuwe Ondernemingspolder. * 
Weldra bleek echter, dat het aantal stemgerechtigde ingelanden steeg en zodoende uit meer dan 7 personen ging bestaan.

Als gevolg van deze ontwikkeling werd in 1961 een bestuur gekozen, dat volgens het bijzonder reglement bestond uit een voorzitter en twee bestuursleden.Het bestuur van het waterschap De Brielse Dijkring werd bereid gevonden te beslissen over de toelating van de te verkiezen bestuursleden. * 
De bemaling van de Nieuwe Ondernemingspolder geschiedde later met behulp van de gemaaltjes van de heren C.E. en K. Rodenburg. Door de aanleg van de provinciale weg van de Brielse Maasboezem tot de Groene Kruisweg in 1970, werd de polder in twee delen gesplitst.
Het westelijke gedeelte werd bemalen met behulp van het gemaaltje van de heer C.E. Rodenburg. De kosten kosten van deze bemaling werden aanvankelijk betaald door de gebruikers van deze gronden, maar vanaf 1969 kwamen deze kosten ten laste van de polder om door middel van polderlasten te worden verrekend.
Het oostelijk gedeelte van de polder werd bemalen door het gemaaltje van de heer K. Rodenburg. Het polderbestuur besloot in 1972 ook de kosten van de bemaling van dit polderdeel ten laste van de polder te brengen. * 
De polder is opgeheven op 1 januari 1973 door concentratie.
De taken zowel als de rechten en plichten van de polder zijn geheel overgegaan naar het waterschap De Brielse Dijkring.