Overstromingen in Rotterdam

Op zaterdag 31 januari 1953 steeg het water aan de Nederlandse kust. Ook verder landinwaarts, zoals in Rotterdam, liepen de waterstanden op. In de loop van de avond en nacht liepen hier en daar straten en parken onder water. Door een combinatie van noordwesterstorm en springtij beginnen de dijken op 1 februari om 3 uur door te breken. De hoogste stand van het water was om 4 uur ’s nachts: 3,75 meter boven NAP. Volgens een rapport van Gemeentewerken de hoogste stand in 150 jaar waarnemingen. In Hoek van Holland was de waterstand zelfs 4.00 meter boven NAP!

Om 9 uur ’s avonds werd al alarm geslagen, en een deel van het personeel van gemeentewerken werd opgeroepen om te komen helpen. Op de rechter maasoever verzamelden zij zich bij het kantoor van de afdeling Bemaling op de Westersingel.

Op de linker maasoever was eerst het terrein van de afdeling Havenwerken aan de Vlaskade als verzamelpunt aangewezen, maar dat liep in de loop van de avond onder water. Het hoofdkwartier linkeroever werd verplaatst naar het pand van de afdeling Bestrating aan de Sint Janshaven.

Vloedplanken en zandzakken

De Schielandse Hoge Zeedijk overstroomde op verschillende punten. Bij de Ruigeplaatsluis werden vloedplanken en zandzakken geplaatst, maar het water kwam er ruimschoots overheen. Daarna stroomde het water over de Hudsonstraat en de Westzeedijk. Ook aan de Honingerdijk, bij café-restaurant “In den Rustwat” was een laag punt in de dijk, omdat daar een oude spoorweg dwars door de oude dijk was gelegd. Hier was een zogenaamde ‘coupure’ (een onderbreking in de waterkering) aangelegd, zodat deze zwakke plek met planken kon worden afgesloten. Bij het Maasstation, dat niet meer in gebruik was, waren de planken voor de coupure niet meer aanwezig. Gelukkig hielpen zandzakken wel om verdere overstromingen te voorkomen.

Overstromingen in Feijenoord

Ook in de wijk Feijenoord zorgde de spoorweg voor gaten in de waterkeringen. In de 2e Rosestraat werden door gemeentewerken veel zandzakken aangevoerd, maar het had geen zin. Een groot deel van de wijk kwam onder water te staan.

In de Rosestraat kwam ook het enige Rotterdamse rampslachtoffer om het leven. Mevrouw Leentje Visser-De Wolff verdronk in haar benedenwoning op nummer 126. Door de hoge waterstand konden omstanders wel haar hulpgeroep horen, maar haar niet meer op tijd uit de woning halen. Haar buurvrouw kon gelukkig wel worden gered door een dappere buurtbewoner.

Twee meter hoog

Intussen waren ook bij de Maashaven, op IJsselmonde en in Pernis overstromingen. Het Park overstroomde rond drie uur ’s nachts helemaal. Gemeentewerken meldde dat het water daar ruim twee meter hoog heeft gestaan en dat het pas na drie weken weer helemaal droog viel.

Om 4.30 uur stond in het Centrum het hele gebied ten zuiden van de lijn Westzeedijk – Schiedamsedijk – Blaak – Groenendaal -  Oostplein onder water.

Kaart van de ondergelopen gebieden in de stad

Zondagochtend werd de omvang van de ramp wat meer duidelijk. De burgemeester, de politie en diverse ambtenaren vergaderden rond 9.00 uur en er werd een crisiscentrum ingericht. Het duurde niet lang tot zij hoorden dat de overstromingen elders in Nederland veel meer schade hadden aangericht. Rotterdam werd het centrum voor opvang van evacuees en hulpgoederen.

Meer lezen:

Archief van de Gemeentepolitie Rotterdam

- Inventarisnummer 4094 Correspondentie met diversen inzake de gevolgen van de Watersnood in Nederland, te weten Mededelingen van de Centrale Post Raadhuis, van de Chef Geüniformeerde Politie en dagelijks rapport.

- Inventarisnummer 4096 Correspondentie met diversen inzake de gevolgen van de Watersnood in Nederland, te weten Beknopt Algemeen Rapport, berichtgeving t.b.v. derden, aanbieding goederen. 

Archief van de Gemeentesecretarieafdeling Openbare Werken

- Inventarisnummer 651  Waterkeringen (Watersnood 1953)

Bibliotheek Stadsarchief

- G000040716 Verslagen van de hulpacties georganiseerd door het district Rotterdam der vereeniging "De Nederlandsche Padvinders" tijdens de watersnood februari 1953