Zoeken

Over de Tulpenkoorts van 1636/1637 gaan de wildste verhalen, maar de waarheid is minder opzienbarend. Voor de prijs van een tulpenbol kon je zeker geen Amsterdams grachtenhuis kopen, er waren geen grootschalige faillissementen en niemand is van wanhoop in de gracht gesprongen. Dit boek vertelt wat er wel gebeurde in de eerste helft van de zeventiende eeuw, hoe de tulp van een gewild verzamelobject een handelsobject werd en daarna een speculatieobject.

Rond 1800 beleefde Nederland roerige tijden: het waren jaren van revolutie, strijd tegen Oranje en de Belgische Opstand. Tegen deze achtergrond namen individuen en groepen die niet behoorden tot de stedelijke, protestantse, mannelijke bestuurselite toch volop deel aan het politieke proces. Zij deden dat door gebruik te maken van het belangrijkste politieke instrument van hun tijd: verzoekschriften en petities. Alle autoriteiten in het land, van dorpsbestuurders tot de koning, namen verzoekschriften uiterst serieus. Het recht van petitie werd beschouwd als een fundamenteel politiek recht.

In de Gouden Eeuw is er veel rijkdom vergaard en dat was vooral te danken aan met name de tachtigjarige oorlog. Een kleine elite kon door o.a. het financieren van de oorlogen grote vermogens opbouwen. Deze rijkdom was echter niet gelijk verdeeld, de katholieken, plattelanders, vissers en de lagere en middenklasse gingen er juist op achteruit.