Arie Andries van der Louw (9 augustus 1933 – 20 oktober 2005) was in zijn middelbareschooltijd jeugdbestuurslid van de Arbeiders Jeugd Centrale (AJC). Op 16-jarige leeftijd werd hij lid van de PvdA.
Zijn loopbaan startte bij het Haags Instituut voor Volksontwikkeling, waarna hij tussen 1957 en 1971 perschef was bij de VARA en in 1965 redacteur werd bij het jongerenblad Hitweek, de voorganger van het blad Aloha. Tegelijkertijd was hij actief in de PvdA. Samen met Tom Pauka, Jan Nagel en Han Lammers was hij de aanjager van de vernieuwingsbeweging Nieuw Links waarmee zij de PvdA van binnenuit hoopten te vernieuwen. Van 1971 tot 1974 was hij partijvoorzitter van de PvdA en ontwikkelde hij zich tot professionele politicus.
In 1974 werd Van der Louw burgemeester van Rotterdam. In brede kring werd geschokt gereageerd op zijn benoeming. Al snel maakte hij zich in de gemeentelijke organisatie en bij de Rotterdammers geliefd door zijn vriendelijke en benaderbare houding. Het waren rumoerige jaren vanwege het ontwikkelen van een prostitutiebeleid (o.a. eroscentrum Katendrecht), de Afrikaanderrellen, stadsvernieuwing, de schippersblokkade in 1975 en de wekenlange havenstaking in 1979 maar ook de feestelijke opening van de nieuwe Willemsbrug in 1981.
Op 20 oktober 2015 werd de Verlengde Willemsbrug omgedoopt tot de Andre van der Louwbrug.