Albrandswaard was oorspronkelijk een hoge heerlijkheid, gelegen op een opgeslibd en later bedijkt stuk land in de Riederwaard aan de Zuidwestelijke punt van het eiland IJsselmonde. De eerste vermelding dateert van 1201. Graaf Dirk VII van Holland bevestigt dan de gift van Walterus van Eggemunde en Antonius de Gelmen, bestaande uit het goed Albrandswaard in het land van Putten, aan de abdij ter Does bij Brugge in Vlaanderen.
Als ambacht en voormalige gemeente heeft Albrandswaard bestaan tot 1841. Albrandswaard ging toen op in Poortugaal. In 1985 ontstond een nieuwe gemeente Albrandswaard door een fusie van Rhoon en Poortugaal. Door een grenscorrectie kwam een deel van Poortugaal niet in de gemeente Albrandswaard te liggen maar in Hoogvliet.