Zoeken in archieven

Het echtpaar Arij Olij en Maartje Leenderts Vlissing woont aan het Zuideinde van Berkel en Rodenrijs en maakt een testament op de langst levende en herroept alle voorgaande testamenten etc. Zij tekenen Arij Cornelisse Olij en Marija Leenderts Vlissing.

Het echtpaar IJsbrand Dirksen Levelang en Marijtje Willemse Olij en wonende te Zevenhuizen maakt een testament op de langst levende en herroept alle voorgaande testamenten etc. Hij tekent IJsbrant Leeflang.

Juffrouw Catharina van Emmenes is de weduwe van de heer Johan van Gelder en woont op het dorp Berkel. Zij is zwak van lichaam, maar is gaande en staande en goed van verstand. Zij verklaart hierbij alle voorgaande testamenten, codicillen etc. te herroepen. Zij pre legateert haar zoon IJbrand van Gelder haar gouden zakhorloge en trouwpenning, verbeeldende aan de ene zijde "een klokken met haar kiekens" en aan de andere kant de trouw, een zilveren zakhorloge, drie degens met zilveren gevesten en alle rottingen met zilveren knopen, vier familieportretten, een noten kabinet en de bibliotheek van haar overleden man en alle meubelen, huisraad etc. zoals op de inventarislijst is opgenomen. Voorts verklaart zij aan haar dochter Barta van Gelder, gehuwd met de heer Hendrik Pakmolen en bij haar overlijden aan haar kinderen, het bedrag van 2000 gulden na te laten en haar juwelen met diverse diamanten. Zij tekent Catharijna van Emmenis, weduwe van Gelder.

Pellenaar van Alenburg en Teunis Versijde, beide wonende in het Noordeinde van Berkel en Rodenrijs, verklaren op verzoek van Frans Pieterse Romeijn, mede woonachtig in het Noordeinde van Berkel en Rodenrijs, dat zij op vrijdag 7 november 1738 door het Noordeinde zijn gegaan bij de weg van Frans Romeijn en hoorde hij aan de schout en gezworenen vroeg wat er aan de weg mankeert en dezen antwoordden dat er zand en puin ontbreekt. Waarop Romeijn antwoordde en vroeg wie er over de weg klaagde en of dat het grutters en bakkers waren en aan de gezworenen en Slijkheemraad Pieter Pel zei dat als hij het zand weer met zijn paard zou brengen, hij hem voor zijn bek zou slaan. Waarop de slijkheemraad Pel antwoordde Ja jij met je hoed. De eerste getuige verklaart dat er daarna geen scheldpartijen zijn geweest.