Zoeken in de beeldbank

De bakkerskarren gingen onder politiebescherming tegen plundering de straat op.

Hendrik Johannes van den Broek (Rotterdam, 10 maart 1901 – Hilversum, 15 juni 1959) was een Nederlands journalist.
Vanaf 1933 was hij correspondent in Parijs voor het dagblad De Maasbode en later voor de Telegraaf. Na de Duitse inval in Nederland richtte hij de radio-omroep Radio Vrij Nederland op, die de luisteraars in het vaderland moed insprak. Na de Franse capitulatie vluchtte hij met zijn gezin via Portugal naar Londen.

Daar verzorgde hij vanaf 1941 uitzendingen voor Nederlandse zeevarenden via de zender De Brandaris. Van den Broek gebruikte daarvoor het pseudoniem De Rotterdammer. In 1942 ging de zender samen met Radio Oranje, waar hij chef van werd. Premier Gerbrandy omschreef hem later als "een zeer goede bruikbare potentaat."

Na de bevrijding van het zuiden van Nederland in 1944 keerde hij terug naar het land. In Eindhoven werd hij leidinggevende van Radio Herrijzend Nederland. Van den Broek heeft zijn belevenissen tijdens de oorlog beschreven in het boek "Hier Radio Oranje. Vijf jaar radio in oorlogstijd." (Amsterdam, 1947)

Na de oorlog was hij jarenlang directeur van Radio Nederland Wereldomroep. Hij was de vader van de politicus Hans van den Broek.

Ontvangen van "http://nl.wikipedia.org/wiki/Hendrik_van_den_Broek"

Uit: agenda van de archivaris, 1987/W 671.

Overgenomen van een gebroken 78-toeren grammofoonplaat