“Ze kunnen me van de wereld rammen, maar mijn ideeën blijven bestaan.”
(bron: website LPF)
De bibliotheek van Pim Fortuyn (circa 5000 titels) stond zeven jaar na zijn dood onaangetast in zijn woning aan het G.W. Burgerplein. De bibliotheek is in 2009 overgedragen aan het Stadsarchief Rotterdam.
Een deel van de boeken kreeg hij als geschenk van vrienden en kennissen wat zichtbaar is aan de handgeschreven opdrachten. Welke boeken hij uiteindelijk heeft gelezen valt helaas niet met zekerheid te zeggen. Soms is dat aan de rug van een boek overduidelijk te zien en andere keren lijkt het alsof het werk onaangeroerd in de kast heeft gestaan.
De meest voorkomende categorieën zijn boeken op het terrein van de sociologie, filosofie, politiek, literatuurgeschiedenis, biografieën van oud politici en sociaaleconomische werken. Het merendeel van de boeken is Nederlandstalig, maar er zitten ook werken tussen in het Frans, Duits en Engels. Daarnaast zijn er circa 300 boeken die door Fortuyn zijn voorzien van aantekeningen, publicaties die hij mogelijk gebruikte als bronnen voor zijn eigen werk.
De wat oudere boeken uit de periode 1955-1985 bevatten veel socialistische werken en getuigen van het lidmaatschap van Fortuyn van de Partij van de Arbeid.
In zijn collectie bevinden zich geschiedenisboeken, zoals de serie van Lou de Jong over de Tweede Wereldoorlog, maar ook het werk van Nederlandse historici zoals Robert Fruin en Pieter Geyl, en niet te vergeten Johan Huizinga met zijn beroemde boek Herfsttij der Middeleeuwen. Fortuyn beperkte zich niet alleen tot de Nederlandse geschiedenis. Zo treffen we ook het reisverslag aan van Marco Polo in Azië: De wonderen van de Oriënt of zoals de Italiaanse titel luidt: Il milione.
Op het filosofische- , sociologische- en het psychologische vlak treffen we bij Fortuyn ook vele grote namen aan, waaronder Schopenhauer. Sociologen in de boekenkast van Fortuyn zijn onder andere Theodor Adorno en Max Horkheimer. Van zijn belangstelling voor psychologie getuigt het verzamelde werk van Sigmund Freud.
Fortuyn bezat ook een grote collectie romans waaronder het complete werk van Simon Vestdijk. Daarnaast was hij blijkbaar liefhebber van Cesare Pavese, Cees Nooteboom en E. du Perron. Soms treffen we ook aparte boekjes aan zoals een boekje over het Chinese dierenriem van het jaar van de Rat, waarin hij zaken onderstreept zoals onder beroepen: ‘politicus’ en een paar pagina’s verder: ‘hij zou graag begrepen worden…’ Dit boekje was overigens een geschenk van iemand die onder hetzelfde jaarteken geboren was als Pim Fortuyn.