Zoeken

Tussen schilder Franchoijs Verwilt en zijn meerderjarige dochter Johanna, samen erfgenamen van Franchoijs Holthuijsen, het enige kind van wijlen Anna Verwilt en kruidenier Pieter Holthuijsen enerzijds en deze Pieter Holthuijsen anderzijds ontstaat verschil van mening over de verdeling van de nalatenschap van Anna Verwilt. Die verdeling is vastgelegd op 17-09-1658 bij de weeskamer in tegenwoordigheid van Willem Viruli de Jonge, gewezen voogd van Franchoijs Holthuijsen.
Ook spelen een rol in dit conflict Samuel Holthuijsen, kind van Maria Pieters Wolff en Pieter Holthuijsen. Er is een testament d.d. 21-03-1650, gepasseerd bij notaris Cornelis Maes te Rotterdam en een acte van donatie, d.d. 16-02-1657, gepasseerd bij notaris Christiaen van Vliet te Delfshaven.
In het genoemde conflict wordt arbitrage ingeroepen van Adrijaen van Hagen en Abraham Riddervelt te Amsterdam. Beide partijen beloven zich bij de uitspraak van deze bemiddeling neer te leggen. Zij machtigen Deijm, Hoochbruggen, Dunck en Copmeijer, procureurs bij de Hoge Raad van Holland namens hen op te treden.

Op verzoek van Frans Joppen presenteert de notaris aan Louijs Leniere wonende bij Stoffel Maze in de 'Brabantse Vos' te Rotterdam een wisselbrief, uitgegeven te Brugge d.d. 22-11-1658, groot 209 pond en 10 schelling, met de eis die te accepteren en op de vervaldag te betalen.
Volgens de vrouw des huizes was Leniere vertrokken en zou pas over ongeveer 14 dagen weer terug zijn.

Anthony de Coninck verzoekt de notaris zich te vervoegen bij koopman Hugo Grootvelt en van hem betaling te eisen van 2 rekeningen ( 1800 gld. en 1200 gld + opgeld) van in totaal, inclusief opgeld, 3152 gulden. Als Grootvelt in gebreke blijft, moet hij verantwoordelijk gesteld worden voor alle extra kosten.

Hugo Grootvelt antwoordt dat Jan de Jong borg staat voor het geld, maar ook dat De Coninck hem niet geleverd heeft en dat hij hem al verscheidene keren gemaand en bij hem geprotesteerd heeft.

(N.B. Zie ook akte nr. 325.)

Koopman Hugo Grootvelt verzoekt de notaris bij Anthonij de Coninck te eisen dat deze een obligatie van 4000 gld. eindelijk betaalt. Hij verwijst ook naar een insinuatie, waarin De Coninck 1352 gld. van hem eist (Zie akte 324.)

Als de notaris zich bij Anthonij de Coninck vervoegt, wijst deze de eis af en antwoordt met verwijzing naar alles wat Grootvelt hem nog schuldig zou zijn.

(N.B. Zie ook akte nr. 324.)