Zoeken

Joost Arijensz Broeck, Abraham Thijssen (Tijssink), man van Hadewij Arijens Broeck, en Adriaen Exter, chirurgijn, man van Elijsbeth Arijensdr Broeck, die kinderen en erfgenamen samen met Abraham Frederixsz van der Tocht, man van Cornelia Arijens Broeck, zijn van hun vader/schoonvader Arijen Pietersz Brouck, houtkoper, verklaren dat Arijen in zijn testament, d.d. 21 november 1658 gepasseerd voor notaris Gerrit van der Hout, bepaald heeft dat zij elk voor een derde deel zijn erfgenamen van zijn na te laten goederen zijn en dat Arijen al 1200 gulden aan zijn dochter als haar legitieme portie heeft betaald. Cornelia maakt nu bij de verdeling aanspraak op wat roerende goederen, waartoe zij niet gerechtigd is, maar wel haar kinderen. Zij komen overeen om de roerende zaken met hun vieren te delen, waarbij de goederen die aan Cornelia te beurt vallen direct getaxeerd moeten worden. Het taxatiebedrag zal voor de kinderen bestemd zijn. Hierbij wordt het huis en erf van Van der Tocht, gelegen aan de westzijde van de Lombertstraet bij de Lombertsebrugge, tegenover de Franse kerk, ingebracht.
N.B. De naam Broeck en Brouck wordt afwisselend gebruikt.

Cornelia (Neeltgen) Adriaens, weduwe van Cornelis Bosch, Dirck Zeelen, en Gerrit Zeelen met zijn vrouw Catharina de Goij, resp. oud-moeye, vader, broer en schoonzus van Willemina Zeelen, verklaren op verzoek van Willemina dat Jean Schot, die nu in Rotterdam verblijft, op 15 juni van dit jaar bij Cornelia is gekomen om te vragen of hij in het huwelijk mocht treden met Willemina. Alle comparanten en Willemina waren daarbij aanwezig. Schot wil met haar trouwen als hij 25.000 gulden krijgt. Er wordt onderhandeld en het bedrag wordt op 20.000 gulden vastgesteld, te betalen met 10.000 gulden aan rentebrieven, het woonhuis van Cornelia, dat Schot op 9.000 gulden taxeert, en de resterende 1.000 gulden in juwelen, zilverwerk of geld, enz. Schot kust Willemina als bevestiging en zegt o.a. tegen haar: "Allerliefste, je hoeft niet meer bedroefd hoeft te zijn en te schreien." De aanwezigen wensen het paar veel geluk. Tegen Cornelia zegt Schot dat zij door hem geen juffrouw meer genoemd wordt, maar moeije. Willemina zal geen huiswerk meer hoeven te doen. Hij geeft Catharina de opdracht Willemina de kleding "naar zijn staat" te geven. Schot wil snel trouwen, desnoods ergens op het land voor schout en schepenen. Het kind dat zij samen hebben en daar verzorgd wordt, zullen zij dan geëcht worden en meenemen. De bijeenkomst is vrolijk beëindigd.
N.B. Gerrit Zeelen ondertekent met Gerret Seelen.

Jasper de Raet, wonende in Rhoon, machtigt Leonaerdt van Zijl, procureur, om naar aanleiding van een uitspraak van het hof 400 gulden te lichten op een huis en erf, genaamd St. Lucas, gelegen in de Koestraet in Delft, dat de erfgenamen van Jacobus Leeuwius toekomt, volgens een obligatie, die door Leeuwius ten profijte van Jasper de Raet in 1641 is getekend.

De notaris gaat verzoek van de heer Carreman, wonende in Leiden, voogd over Johannes Bijndop, nagelaten minderjarige zoon van Anthony Bijndop, secretaris van Warmond, naar Adriaen Tromp, wonende alhier, en naar genoemde Johannes, die bij Tromp logeert, om aan te zeggen dat Johannes naar Leuven moet vertrekken om daar zijn studie af te maken. Johannes ontvangt hier een beurs voor. Carreman zal als Johannes dat niet doet, zijn handen van hem aftrekken. Johannes antwoordt dat hij geen zin en gelegenheid heeft om verder rechten te studeren, maar wel medicijnen. Hij wil ook niet meer in Leuven wonen, maar wel in Leiden, Keulen of ergens anders, als Carreman dat wilt. Aan Tromp en zijn vrouw heeft de notaris gezegd dat de onkosten tijdens deze ongehoorzaamheid niet vergoed zullen worden.