Zoeken

Film voor onderwijsdoeleinden, een herdenkingstocht van Rotterdam naar Hattem augustus 2007 van kinderen uit de hongerwinter, nu tussen de 70 en 80 jaar.
In de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog zijn dagelijks honderden mensen de hongerdood gestorven. Grote groepen Nederlanders trekken destijds vanuit het westen naar het oosten van het land op zoek naar voedsel. Ton van Vugt, een Nederlandse Amerikaan, heeft een herhaling van deze hongertocht georganiseerd. Met de tocht wil hij zijn moeder, al de mensen die deze tocht hebben ondernomen en zij die onderdak en voedsel hebben gegeven, eren. Onder de deelnemers zijn veel overlevenden van de hongerwinter.
Interviews met:
- Van Vugt, die als achtjarig jongetje met zijn moeder en broer van Rotterdam naar Hattem liep;
- deelnemers.
Shots: Van Vugt bereidt zich voor op wandeltocht, deelnemers verzamelen in Rotterdam, hongertocht.
Archiefmateriaal : (zw/w) Duitse nazi-leider Adolf Hitler, hongerwinter, rijen mensen voor winkels, mensen met handkarren en fietsen tijdens hongertocht, radiotoespraak van prins Bernhard over de naderende bevrijding; voedseldropping.
Achtergrond : Mw. Soeters heeft een schoonzus Annie Soeters-Van Vugt, die in de oorlog met haar broer (Ton van Vugt) en moeder naar het Noordoosten lopen om voedsel te krijgen. Bij de brug over de IJssel bij Zwolle konden ze niet verder en verbleven ze in Hattem. De één kwam bij de familie Van Limburg Stirum, die had het goed. Een ander bij mensen met een fourniturenwinkel. In augustus 2007 gingen ze met een man of tien de hele tocht weer lopen. Eerste traject naar Bergambacht, dag twee naar Lopikerwaard enz. Bij elke plaats waar ze langskwamen werd de groep groter en de media aandacht ook. Onderweg werden ze gastvrij ontvangen door allerlei partijen waar soms ook een burgemeester bij was. Vanaf Barneveld reden er legervoertuigen mee. Op de laatste dag hebben ze tot halverwege de brug over de IJssel gelopen alwaar bloemen bij een

Film voor onderwijsdoeleinden, een herdenkingsloop van Rotterdam naar Hattem augustus 2007 van kinderen uit de hongerwinter, nu tussen 70 en 80 jaar. Overlevenden van de hongerwinter (1944/1945) vertellen over de tochten die zij ondernamen op zoek naar voedsel.
Gevolgd worden: Anthony van Vugt, tijdens de Hongertocht die hij op 4 augustus 2007 organiseerde als eerbetoon aan zijn moeder. Hij werd ondergebracht op het landgoed Flip Hul. Inge Klip, Jake Bakker, Lodewijk van Til en Jony Brinkhaus, terwijl zij herinneringen ophalen. Aan de orde komt o.a.: de extreem barre kou,het gebrek aan brandstof en eten die uitgehongerde mensen tijdens de hongerwinter de stad uitdreef om op zoek te gaan naar eten of een warme slaapplek op het platteland; de tochten te voet of met de fiets naar boerderijen voor voedsel; de wanhoop die moeders en vaders gevoeld moeten hebben om met hun kinderen aan de onzekere reis te beginnen; het onderbrengen van de verzwakte kinderen bij vreemde mensen; de dagelijkse zorg om het vinden van een slaapplaats; de luchtaanvallen van Duitse vliegtuigen op mensen op de weg; de pogingen om de brug over de IJssel over te steken, wat niet lukte omdat deze brug onderdeel was van de Duitse verdedigingslinie; de boeren die steeds minder gul werden vanwege diefstallen en de grote hoeveelheid bedelaars; het verhaal van Jony Brinkhaus over de wanhopige tochten die zij in haar eentje ondernam op zoek naar eten, haar schaamte om haar gebedel; het verhaal van Inge Klip over: het langzaam opstoken van houten deuren en meubilair om het huis te verwarmen, het braden en opeten van hun poes; het verhaal van de verzwakte Lodewijk van Til die met twintig graden onder nul op hongertocht ging met zijn familie over: het eten dat ze af en toe kregen, de boterhammen die van Til kreeg van een stervende jongen in een klooster waar hij opgenomen was; het verhaal van Jake Bakker over: de lange tochten op de fiets om rogge te halen, zijn angst dat zijn fiets kapot ging; het

DVD1. Een serie van drie Dvd's over het Korps Mariniers. Periode 1665-1949, 1949-1989 en 1989-2009. Iedere DVD is aangevuld met Specials in de vorm van korte promotiefilms, instructiefilms, nieuwsitems, historische beelden of documentaires. Luitenant-admiraal Johan Evertsen gaf in 1665 de aanzet tot de oprichting van het "Régiment de Marine". De zeeslag bij Lowestoft was met soldaten der marine (ex infanterie) slecht verlopen, schreef hij aan de Staten-Generaal. Raadspensionaris Johan de Witt en luitenant-admiraal Michiel de Ruyter besloten tot oprichting van een korps zeesoldaten. Op donderdag 10 december 1665 was het regiment een feit. De commandant werd luitenant-kolonel Willem Joseph baron van Ghent. Het eerste wapenfeit was de slag bij Chatham in juni 1667 (zie vaandel) tot de vredesmissies van nu. Het begin van een lange en roemrijke geschiedenis. Na de Tweede Wereldoorlog (1946) kende Koningin Wilhelmina het korps de wapenspreuk "Qua Patet Orbis"toe. Of wel : "zo wijd de wereld strekt". Van de eerste 250 jaar bestaat geen bewegend beeld. De ontwikkeling en de inzet over de hele wereld zijn vastgelegd in een tijdlijn (zie Special - Extra's). In het eerste deel komen Rob Zuiderwijk (luit.gen. der Mariniers) en Rob Verkerk (Brig. Generaal) aan het woord. Eens marinier, altijd marinier. Opereren op de grens van land en water. Het praalgraf van Van Ghent in Utrecht. De legatiewacht in Peking 1919-1920 (Beijing). De basis in Curaçao in 1929. In hetzelfde jaar volgt de uitreiking van het korpsvaandel door Koningin Wilhelmina. De vredesmissie in Saarland, wordt het Duits of Frans gebied (1934-35) ? Verdediging van de Maasbruggen in Rotterdam (1940) met ervaringen van veteranen. Japan verovert in 1942 Nederlands Indië. In 1944 oprichting Prinses Irene Brigade. De Mariniers Brigade wordt in 1945 opgeleid in de USA. Vanaf 1947 start de eerste Politionele Actie. Ook op Westelijk Nieuw Guinea werden ze vanaf 1949 ingezet. Commentaar Gijs Wanders.

Compilatie van films t.b.v. Rotterdam Classics lunchconcert i.s.m. Stichting Stadsmuziek in het kader van het Gergiev Festival op 9 september 2010 in de Burgerzaal van het Rotterdamse Stadhuis.
Aanval op Rotterdam en Puinstad 1940 (fragment van BB-1908) en Symphonie van een grote stad (bewerking van BB-1908 met titels).

Documentaire met interviews en archiefbeelden. Ze waren op zee toen de oorlog uitbrak: de bemanningsleden -jongens soms nog- van de Koopvaardij. Een weg terug naar huis was er niet. Dus bleven ze de oceanen bevaren voor Koningin en Vaderland. Met constant gevaar voor eigen leven.

Compilatie van vijf amateurfilms van bombardement tot bevrijding, vervaardigd voor het filmconcert t.g.v. de herdenking van het bombardement op 14 mei. Zevenenzeventigste batterij luchtafweer, M.H.H. Koenig, 1939-1940, Brand na het bombardement van Rotterdam, J. van Duyvenbode, 1940, Puinstad, Jan Tirion, 1940, Hongerwinter, Mevr. Valk, 1944-1945, Bevrijding van Rotterdam, H. De Klerk, 1945

Filmpje gemaakt door scholieren als educatief project in het kader van de tentoonstelling "De Aanval". Het project bestaat uit totaal drie films. Mevrouw Blokland was 13 jaar in 1940 en wordt geïnterviewd door Furkan Erdogan afgewisseld met archiefbeelden. Ze was in 1934 met haar ouders op de Boompjes komen wonen. De Duitse inval begint met een bombardement op de Waalhaven, wat heel goed te zien is vanuit de Boompjes. Moeder en dochter vluchten. Aan de hand van de game "De Verwoeste Stad" wordt de vluchtroute bekeken. Op het moment van het bombardement lopen moeder en dochter te winkelen in de Hoogstraat. De stad staat in brand.

Filmpje gemaakt door scholieren als educatief project in het kader van de tentoonstelling "De Aanval". Het project bestaat uit totaal drie films. Een interview met Leo Akkermans over het bombardement van 14 mei 1940. Leo was destijds 14 jaar en woonde aan de Stationsweg. Samen met zijn ouders en broertje werd hij tijdig gewaarschuwd en konden ze op de vlucht slaan. Er werd geschuild bij een familie aan de Schiekade. Leo Akkermans werkte in 1958 bij de AVRO en heeft destijds een documentaire gemaakt over zijn ervaringen. Interview wordt afgewisseld met archiefbeelden.

Filmpje gemaakt door scholieren als educatief project in het kader van de tentoonstelling "De Aanval". Het project bestaat uit totaal drie films. Interview met Mw Bep Meijer. Zij was op 14 mei 1940 6 jaar en woonde in de Lusthofstraat. Ze vertelt over haar vlucht van Kralingen naar Terbregge via de Kralingseplas en het bombardement op de winkel en het woonhuis van haar ouders. Het gesprek wordt afgewisseld met zwart/wit archiefbeelden.

Documentaire gemaakt in opdracht van Stichting Herdenking 14 mei 1940.
De documentaire belicht het leven en de carrière van Tuschinki. Tijdens het bombardement van 1940 werden maar liefst vijf filmtheaters van de bioscoopuitbater vernietigd.
De Pool Tuschinski, van Joodse afkomst, kwam in 1904 vanuit zijn geboorteland naar Rotterdam. Hij werkte enige tijd als vestenmaker en was de stichter van een pension voor hoofdzakelijk Oost-Europese Joden. In 1911 opende hij in Rotterdam zijn eerste bioscoop, de Thalia, in een voormalige Zeemanskerk aan de Coolvest. Later volgden ook het Grand Theatre en Studio '32 aan de Pompenburgsingel, het Olympia Theater aan de Binneneweg en het Schiedamse Passage Theater. In 1921 opende hij het Theater Tuschinski in Amsterdam. In zijn bisocopen waren bijna alleen Amerikaanse producties te zien.
Tijdens zijn verjaardag, op 14 mei 1940, sloeg het noodlot bij Tuschinski toe. Al zijn bioscopen gingen in rook op toen 90 Duitse bommenwerpers de stad verwoestten. Twee jaar later, in 1942, werd Tuschinski opgepakt en naar Westerbok overgebracht. Vervolgens werd hij naar Polen gedeporteerd. Op 17 september 1942 overleed hij in de gaskamer van Auschwitz.