Zoeken in archieven

Fotoverhalen gemaakt door Joop de Jong voor het Nederlands Fotomuseum. Vijf vreemdelingen zijn op verschillende manieren in Nederland terechtgekomen. 1. Max Claase geboren 1951 - In 1962 is de familie van Indonesië vertrokken naar Nederland. Na 9 maanden pension maakten ze een nieuwe start op de Huigendijk. Zijn moeder vond het belangrijk de traditionele dansen en bijbehorende muziek te bewaren. Het aanleren van nieuwe gebruiken was heftig. Eten met mes en vork was nieuw. 2. Nabila El-Ghazi 1987 - Haar Marokkaanse vader kwam via Spanje als illegaal bij Hooimeijer, Barendrecht terecht. Extra geld werd naar oma gestuurd. Het bedrijf zorgde ook voor een woning. Daar haar vader zelf niet gestudeerd had, vond hij een goede opleiding en baan belangrijk. 3. Johan Redjosentono 1939 - Om economische redenen zijn oma en z'n vader van Indonesië naar Suriname geëmigreerd . In 1948 werd Johan chef voorman bij Suralco. Toen Suriname onafhankelijk werd, is hij naar Nederland gekomen. Het liefst zou hij weer terug willen naar Suriname. 4. Döndü Özdemir 1968 - Tante Trees leerde haar Nederlands. Ze groeide op in de Rubroeckstraat. Pas op haar elfde maakte ze kennis met Turkije. Ze heeft geleerd geen brugfunktie meer te vervullen. Dit heeft wel consequenties. 5. David Humphrey Zee 1962 - Z'n grootvader kwam als zeeman gedwongen in Rotterdam terecht en trouwde een Nederlandse vrouw. In 1929 had hij op Katendrecht een winkel in van alles. Z'n vader is al een Chinese Hollander in drollenvanger en op schaatsen. David zit op een school met allerlei nationaliteiten, maar de Chinese invloed blijft deel uitmaken van z'n opvoeding. Scheldnamen zijn pinda of door z'n Chinese vrienden "Hollands spook".