Zoeken in archieven

Documentaire. De bewogen jaren van Nighttown vastgelegd in een verslag met Engelse ondertiteling. Van bioscoop Arena via Jongeren Centrum en BAF (behoud Arena front) naar Nighttown. Fons Burger was de oprichter en managing director (1988-1994). Het begon idealistisch met een mix van privaat- en publiek geld om live concerten terug te brengen in de stad. Het gebouw werd gekocht voor 1 gulden. De eerste programmeur was Ronald Molendijk (Mr. Nighttown). Hij begon op de zaterdag met dans in combinatie met live muziek en popmuziek. Daarna Houseparties zoals Herrie House. Eén van z'n leerlingen was Tiësto. Op de vrijdagen kwam Michel de Hey, met een achtergrond in de funky hiphop begon hij met Techno Underground. Eén van z'n leerlingen was Benny Rodrigues. Ook kwamen er Veejays (video jockeys), de zgn "Cut up"-boys. Op zondag begon Ted Langenbach met z'n MTC-parties (Music takes Control). Daarna ontstonden programmeringen op andere dagen, zoals de studentendag op donderdag met een mix aan stijlen. Voorstellingen voor Rotterdamse Gabbers en Metal publiek. Nighttown kreeg een halfslachtige reputatie : twee totaal verschillende voorstellingen op één avond. Met TL-licht en soms met de bezem werd het publiek uit de tent gedreven. Er waren drie zalen : de Grote Zaal, de Theaterzaal en The Basement. Een muzikaal pretpark. Een punkfestival, een Hindoestaans feest en een Gabberparty konden op één dag. Men zette IBE op (International Breakdance Event) en Reggae. Het filmtheater begon als "Popular"en werd later "Nighttown Theater". Popifilm (obscure films) had een eigen publiek. In het theater was ruimte voor poëzie, stand-up comedy, singersong writers, skate-parties, gay nights en een piercing marathon. Er kwamen speciale programma's: de club werd omgebouwd tot Bazar Curieux en Motel Mozaique. Trendsettende avonden ontstonden met Jungle-parties en "Drum 'n Bass". Talent werd van straat "opgeraapt" en er werd hun een podium gegeven. Jörgen Raymann startte er z'n TV-carriëre met